تأثیر مقادیر نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا تحت تنش قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد

کلزا ((brassica napus l. یکی از مهم ترین دانه های روغنی است که در سال های اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است؛ لذا کشت، تولید و مدیریت صحیح آن جهت افزایش عملکرد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. به منظور  بررسی تأثیر چهار سطح کود نیتروژن (0، 75 ، 150، 225 کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی و چهار سطح تنش قطع آبیاری (آبیاری در تمام مراحل رشد کلزا (تیمار شاهد)، و تنش در دوره های به ترتیب گلدهی، خورجین دهی و دانه بندی) به عنوان کرت اصلی بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی در سال های 1385 و 1386 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه) روی رقم طلایه کلزا انجام شد. نتایج نشان داد که بیش ترین میزان عملکرد دانه، تعداد خورجین، وزن هزاردانه از تیمار شاهد آبیاری و 225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. با افزایش میزان نیتروژن، ارتفاع بوته، تعداد خورجین در بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد دانه در خورجین و عملکرد دانه افزایش معنی داری یافتند. کم ترین وزن هزاردانه مربوط به تیمار بدون مصرف کود نیتروژن و تنش در مرحله دانه بندی بود. با افزایش مصرف نیتروژن درصد روغن دانه کاهش یافت؛ به نحوی که بالاترین درصد روغن دانه در تیمار شاهد آبیاری و 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل گردید. نتایج نشان داد کلزا از کودپذیری نسبتاً بالایی برخوردار می باشد و گلدهی نیازمندترین مرحله رشدی گیاه است که با انجام آبیاری در این مرحله می توان از کاهش عملکرد جلوگیری کرد.